JYN
| Hasło po polsku |
mówić komu przez wy, zwracać się per wy
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
JYN
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
JYN v. (imp. sg. JYR, pl. JYT; part. perf. GYJYT + hon)
mówić komu przez wy, zwracać się per wy: Yr wymysiöeryśa śpröh jyn zy dy łoüt, wo zy zȧjn ełder, unbykant oba gyaht. ‘W języku wilamowskim mówi się per wy do osób starszych, nieznanych lub do takich, które się szanuje.’; Dü müst mih ny jyn – ziöe mer Tiöma. ‘Nie musisz zwracać się do mnie per wy – mów mi Tymek / Tomek. Zob. też: → DÜN, |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|