Błöwśtrimikjerök/Spódnica "z niebieskimi paskami"

Błöwśtrimikjerök

Der błöwśtrimikjerök wiöe ȧner fun śynsta śtrimikja rök. Miöeha bowa ziöeta, do’ȧ wiöe gytriöen ufa jyśta zuntag fun bowa, ȧ uf dy mȧkja uf ander zuntaga. Yr literatür kon’ȧ łaza, do dos wiöe ȧ rök ufa hoütnikja hȧltag, dos hȧst uf dy Fyngsta. Y dam tag diöft’ȧ zih śejn ocin – s’ej zugiöe ȧ wymysiöejer śprejhwüt, wo ziöet „Cwyśa Ustyn, cwyśa Fyngsta, zȧjn dy mȧkja ołerśynsta”. S’wiöd cünum gytriöen s’yterśtrimaśjyctüh. Dy wyła wiöer wiöe gykoüft y Win yr andyn hełwt fum 19-ta hundytjür. Diöh dos his di grüp fun rek „winerök”. Dy wuł wiöe fȧjn, ny ȧzu wi dy gywjykty fun Kȧljytiśerök oba Śpyrkjarök. Wi ider wymysiöejer śtrimikjerök, hot’ȧ ȧ föna fu bakazyj ȧn’ȧ wiöe ymziöemt myt ȧm grina zoüm.

_______________________________________________________________________________________________________________________

Spódnica "z niebieskimi paskami"

Błöwśtrimikjerök (spódnica z niebieskimi paskami) była jedną z najdroższych spódnic pasiastych. Według niektórych kobiet była noszona przez mężatki na pierwszą niedzielę miesiąca, a przez panny na kolejne niedziele. W literaturze można spotkać informacje, że była to spódnica przeznaczona specjalnie na Zielone Świątki. W ten dzień należało się ubrać szczególnie odświętnie – istnieje nawet wilamowskie przysłowie „Cwyśa Ustyn, cwyśa Fyngsta, zȧjn dy mȧkja ołerśynsta”, czyli „Między Wielkanocą a Zielonymi Świątkami, stroje panien prezentują się najpiękniej”. Do tej spódnicy noszono fartuch „myta yterśtrima”, czyli „z wężowymi paskami”. Wełniany materiał, z którego uszyta jest spódnica, był kupowany w Wiedniu w drugiej połowie XIX w. Dlatego ta grupa spódnic nazywa się „wiedeńskimi”. Wełna, z której były uszyte, była delikatna, w przeciwieństwie do tej tkanej na domowych warsztatach, używanej do uszycia spódnic „Kȧljytiśerök” i „Śpyrkjarök”. Jak w każdej wilamowskiej spódnicy pasiastej, z przodu znajduje się kretonowa lub bagazjowa wstawka, a od dołu – zielona lamówka.