ŚUN

ŚUN adv., part.

już: Bysty śun dyham? ‘Jesteś już w domu?’; Kymsty? – Śun! ‘Idziesz? – Już!’; Wen wer wułda mytum kuza, wiöe’ȧ śun füt. ‘Gdy chcieliśmy z nim porozmawiać, już go nie było.’; Ej ołys byrȧt? – Śun! ‘Czy wszystko jest gotowe? – Już!’