ŚÜP

ŚÜP s. f. (pl. ŚÜPA)

1. wozownia Yhy hüt, do zy y dar ołda śüp hon ȧ hełȧterwiöen śtejn. ‘Słyszałem, że w tej starej szopie stoi wóz drabiniasty.’

2. łuska: Śüpa fur kiöep fum hȧliköwyt, ym pülarys gytriöen, łön ȧ pülarys ni ny łydik zȧj. ‘Łuski z karpia wigilijnego, noszone w portfelu, nie pozwolą portfelowi być pustym.’ (HM 1930)

Zob. też: → ŚOPA